Tradicións nas vodas

Este fin de semana tiven a oportunidade de asistir a unha voda en Portugal. Ante esta nova experiencia, comezou a aflorar un sentimento de curiosidade por ver se a ceremonia e as tradicións propias das vodas galegas se mantiñan noutros países. Puiden comprobar que ambos eventos comparten a maioría de tradicións, se ben a ceremonia varía un pouco (son moi cantaríns os portugueses).

Unha das tradicións que máis me chamou sempre a atención foi a de tirar arroz aos noivos cando saen da igrexa. Sempre me preguntei cal sería a súa orixe e se ten algún significado particular. Se tedes as mesmas inquedanzas, aquí vos ofrezo as respostas.

Está tradición ten a súa orixe en Oriente, onde abundan os cultivos de arroz, converténdose este cereal no alimento base da súa dieta. Por iso, o arroz é considerado como un símbolo de prosperidade e fertilidade. A costume de tirar arroz aos noivos foi introducida en Europa na Idade Media, expresando desa forma o desexo de prosperidade e fertilidade para os recén casados. Na actualidade, ademais de arroz é común tirar tamén pétalos de rosa, que simbolizan o anhelo dun futuro doce e pleno.

Buscando información referente a esto atopeime con outro dato curioso. ¿Por qué se chama lúa de mel? Neste caso a orixe atópase en centroeuropa. Antigamente, os teutóns só celebraban vodas durante a lúa chea e ademais os noivos tiñan que beber licor de mel (unha bebida fermentada de mel coñecida como augamel) nos 30 días que seguían a la boda. Esta tradición perdeuse co tempo pero, sen embargo, perdurou o nome para referirse o intervalo de tempo posterior a voda, na que os noivos disfrutan do seu recente matrimonio. O único que varía é a forma na que disfrutan, aínda que non vexo inconveniente en que se poidan combinar ambos deleites: descansar 15 días nun lugar paradisíaco, entregándose aos placeres físicos, e bebendo licor de mel.