Realidades paralelas
[Aviso de spoilers da season 6]
A sexta tempada de Lost aposta por un novo enfoque narrativo para describirnos a vida dos principais supervivintes do voo Oceanic 815 nunha "suposta" realidade paralela. Este novo recurso narrativo, basado no uso dos bautizados flash-sideways, supón unha volta de tuerca máis da serie para profundizar nesos aspectos claves sobre os que máis incide Lost, dende o seu comezo, entorno as relacións humanas e ao destino de cada persoa. Ademais, o uso dos flash-sideways incorpora un novo elemento narrativo ao rico conxunto de técnicas empregas en tempadas anteriores, composto por flashbacks, flashforwards, flashes temporais de Desmond ou historias que ocorren paralelamente en épocas temporais distintas.
Despois de ver a premiere, unhas das preguntas máis repetidas por tódolos seguidores da serie era qué causou esta realidade paralela. Lóxicamente, existen múltiples posibilidades. De feito, extrictamente dende o punto de vista da física cuántica máis fantasiosa, cada acción ou decisión dunha persoa pode orixinar unha nova realidade paralela. Dentro dese conxunto de infinitas alternativas, as dúas explicacións máis plausibles serían:
1. A explosión de Jughead sobre a bolsa de materia exótica provocou unha fendedura na bolsa e os efectos electromagnéticos resultantes só puideron ser controlados contruíndo a estación Cisne que John e Boone descubriron na primeira tempada. Este incidente creou, ademais, un "agujero de gusano" que trasladou a Jack, Sawyer, Sayid, Katie, Juliet, Hugo e Miles ao ano 2007 e desdobrou a realidade que coñecimos nas cinco primeiras tempadas en dúas, de tal xeito que, na nova realidade, a explosión causaba o afundimento da illa e daba lugar a unha nova cadea de acontecementos que evitaban o accidente do voo Oceanic 815.
2. A nova realidade describe a vida dos nosos protagonistas se Jacob nunca infuira nas súas vidas para atraelos cara a illa e facelos partícipes do seu perverso xogo con Némesis. Este xogo, probablemente, rematou nalgún punto específico do pasado, quizáis na época da iniciativa Dharma, e o resultado final foi o afundimento da illa, evitando ademais a necesidade de atraer novos candidatos para seguir coa partida, polo que o voo de Oceanic nunca se estrelou.
Neste caso, a realidade alternativa mostraríanos como sería a vida daquelas persoas que foron manipuladas por Jacob, no suposto de que eso nunca sucedera. Dende esta perspectiva, resulta curioso ver como o destino dos nosos protagonistas está condeado a cruzarse igualmente pero en situacións ben distintas e menos dramáticas. Ademais, os sucesos que acontecen en cada unhas das súas vidas parecen condealos aos mesmos infortunios da outra realidade, pero en situacións radicalmente distintas. Por exemplo, John Locke está en silla de rodas pero conta co apoio de Helen, con quen está a piques de casar e mantén unha relación, cando menos cordial, co seu pai. Jack nesta realidade está tamén divorciado e parecía ter problemas co seu pai falecido pero, por outro lado, ten un fillo que lle reporta certa ilusión na súa vida (e non ten problemas co alcol). A Hugo tocoulle a lotería pero resulta que agora é un tío afortunado. Noutras palabras, Jacob trenza vilmente o destino destas persoas para arrebatarlles calquera elemento emocional que lles dea unha razón para querer continuar coas súas vidas fóra da illa.
A miña opinión é que esta nova realidade correspóndese coa segunda das posibilidades. Pistas que me levan a pensar eso ... Benjamin Linus e Dogen están fóra de illa nesta realidade, se ben, a cadea de acontecementos que coñecemos, previa a explosión, debería habelos condeado a estar na illa no momento do seu afundimento, concretamente no templo. Cousas que non me acaban de encaixar ... Juliet xa morta dicíndolle a Miles: "It worked". En realidade non sabemos que quere dicir con esta frase pero o máis lóxico sería pensar que se está referindo a que a explosión da bomba funcionou como esperaban e as súas vidas non acabaron na illa. Pero, nese caso, ¿por que a Juliet desta realidade é consciente da súa outra realidade paralela?. O tempo e os seguintes capítulos terán que aclarar todas estas dúbidas.
A sexta tempada de Lost aposta por un novo enfoque narrativo para describirnos a vida dos principais supervivintes do voo Oceanic 815 nunha "suposta" realidade paralela. Este novo recurso narrativo, basado no uso dos bautizados flash-sideways, supón unha volta de tuerca máis da serie para profundizar nesos aspectos claves sobre os que máis incide Lost, dende o seu comezo, entorno as relacións humanas e ao destino de cada persoa. Ademais, o uso dos flash-sideways incorpora un novo elemento narrativo ao rico conxunto de técnicas empregas en tempadas anteriores, composto por flashbacks, flashforwards, flashes temporais de Desmond ou historias que ocorren paralelamente en épocas temporais distintas.
Despois de ver a premiere, unhas das preguntas máis repetidas por tódolos seguidores da serie era qué causou esta realidade paralela. Lóxicamente, existen múltiples posibilidades. De feito, extrictamente dende o punto de vista da física cuántica máis fantasiosa, cada acción ou decisión dunha persoa pode orixinar unha nova realidade paralela. Dentro dese conxunto de infinitas alternativas, as dúas explicacións máis plausibles serían:
1. A explosión de Jughead sobre a bolsa de materia exótica provocou unha fendedura na bolsa e os efectos electromagnéticos resultantes só puideron ser controlados contruíndo a estación Cisne que John e Boone descubriron na primeira tempada. Este incidente creou, ademais, un "agujero de gusano" que trasladou a Jack, Sawyer, Sayid, Katie, Juliet, Hugo e Miles ao ano 2007 e desdobrou a realidade que coñecimos nas cinco primeiras tempadas en dúas, de tal xeito que, na nova realidade, a explosión causaba o afundimento da illa e daba lugar a unha nova cadea de acontecementos que evitaban o accidente do voo Oceanic 815.
2. A nova realidade describe a vida dos nosos protagonistas se Jacob nunca infuira nas súas vidas para atraelos cara a illa e facelos partícipes do seu perverso xogo con Némesis. Este xogo, probablemente, rematou nalgún punto específico do pasado, quizáis na época da iniciativa Dharma, e o resultado final foi o afundimento da illa, evitando ademais a necesidade de atraer novos candidatos para seguir coa partida, polo que o voo de Oceanic nunca se estrelou.
Neste caso, a realidade alternativa mostraríanos como sería a vida daquelas persoas que foron manipuladas por Jacob, no suposto de que eso nunca sucedera. Dende esta perspectiva, resulta curioso ver como o destino dos nosos protagonistas está condeado a cruzarse igualmente pero en situacións ben distintas e menos dramáticas. Ademais, os sucesos que acontecen en cada unhas das súas vidas parecen condealos aos mesmos infortunios da outra realidade, pero en situacións radicalmente distintas. Por exemplo, John Locke está en silla de rodas pero conta co apoio de Helen, con quen está a piques de casar e mantén unha relación, cando menos cordial, co seu pai. Jack nesta realidade está tamén divorciado e parecía ter problemas co seu pai falecido pero, por outro lado, ten un fillo que lle reporta certa ilusión na súa vida (e non ten problemas co alcol). A Hugo tocoulle a lotería pero resulta que agora é un tío afortunado. Noutras palabras, Jacob trenza vilmente o destino destas persoas para arrebatarlles calquera elemento emocional que lles dea unha razón para querer continuar coas súas vidas fóra da illa.
A miña opinión é que esta nova realidade correspóndese coa segunda das posibilidades. Pistas que me levan a pensar eso ... Benjamin Linus e Dogen están fóra de illa nesta realidade, se ben, a cadea de acontecementos que coñecemos, previa a explosión, debería habelos condeado a estar na illa no momento do seu afundimento, concretamente no templo. Cousas que non me acaban de encaixar ... Juliet xa morta dicíndolle a Miles: "It worked". En realidade non sabemos que quere dicir con esta frase pero o máis lóxico sería pensar que se está referindo a que a explosión da bomba funcionou como esperaban e as súas vidas non acabaron na illa. Pero, nese caso, ¿por que a Juliet desta realidade é consciente da súa outra realidade paralela?. O tempo e os seguintes capítulos terán que aclarar todas estas dúbidas.
2 comentarios:
Qué putada, no encuentro la coca que tengo que venderle a los guionistas. Pues nada, se tendrán que conformar con la maría y el peyote ^^
Me he quedado con un detalle el cual confirma que se lo han inventado todo sobre la marcha y no hay final ni argumento definido desde un principio, y es el siguiente: solo necesité ver 4 o5 capítulos y leer que el humo negro(el monstruaco que se como árboles) es un tan némesis que anda por ahi incorporeo luchando coontra jacob usando a la gente como fichas y tal bla bla, me parece perfecto y me lo creo pero me pregunto yo ahora. ¿¿¿Por que cuando en los primeros capítulos perseguía a la gente sonaba a maquinaria como si fuera un robot???(desde cuando algo tan místico lleva incorporado algo tan terrenal y tecnológico como sonidos de poleas) ¿¿¿ Y por que un individuo espiritu semidios o paja mental se tiene que comer árboles a su paso???(esto ya es brutal y es lo más sin sentido de todo imposible de justificar)
Esto sólo tiene una explicación desde el principio los guionistas no tenían ni puta idea quién era némesis ni lo que era esa cosa simplemente era un modo para dar intriga e ir improvisando sobre la marcha y así asegurarse una temporada más en antena, eso sí muchos dirán "uuuuh espera a que acabe y lo explicarán todo uuuhhh los gurús del audivisual mundial nos iluminarán AMEN".
RESUMIENDO, lamentable y mas lamentable es la gente que no se da cuenta del camelo que está a punto de avecinarse.
Publicar un comentario