Noite de adiviñanzas

Lendo esta entrada no blog de jaichachu viñeron a miña memoria aquelas interminables noites na residencia universitaria que se prolongaban ata altas horas entre conversacións, chistes malos ou viciando a calquera xogo de PC, ... Unha das cousas que recordo con maior nostalxia son as adiviñanzas que me plantexaba algunhas noites o meu compañeiro e que remataban por atraer toda a miña atención, sen poder durmir, ata conseguir atopar a súa solución. En realidade, tratábanse dunha versión máis refinada e interactiva do tradicional concepto de adiviñanza.

Un interlocutor narra a escea final dunha historia, describindo unha serie de detalles relevantes que a outra persoa debe utilizar para descifrar os acontecementos que desencadearon ese final, realizando de xeito repetitivo preguntas que só poden ser contestadas cun sí ou cun non (tamén se pode responder que a pregunta non é relevante). Deste xeito, só utilizando os datos iniciais e a información que se extrae das sucesivas respostas, debemos ser capaces de descifrar o enigma. Aquí vos propoño un dos acertixos que máis tempo e esforzo me costou resolver:

"Un home entra nunha habitación e atopa a Xulieta tirada no chan, rodeada de auga e cristais por todos lados. Cando se achega á fiestra dase de conta de que está aberta... ¿Que lle aconteceu a Xulieta?"