One of us

Esta coñecida expresión inglesa que se pode traducir coma " un dos nosos " emprégase habitualmente para referirnos a un conxunto de persoas que comparte con nós unha serie de características físicas ou intelectuais, intereses comúns, posee uns mesmos principios ou mecanismos de actuar, forma parte dun mesmo colectivo ou simplemente vemos reflexado o noso comportamento nesa outra persoa. En certos ámbitos reducidos, de xeito privado e individualizado, esta expresión pode acadar un grao superlativo, e serve para identificar unha actitude fronte a vida, unha maneira global de entender as cousas, un estado mental ou unha forma de definir un estilo propio dun grupo de persoas que se xuntan en base a uns principios, intereses e reglas simples, básicas e coñecidas e que actúan como elemento diferenciador respecto aos restantes grupos ou persoas e como catalizador dentro dese grupo de "One of us". En resumo, engloba unha completa filosofía de vida.

Existen incontables referencias a esta expresión dentro do mundo audiovisual, dende a excepcional película de mafiosos Goodfellas, traducida ao castelán como "Uno de los nuestros", dirixida en 1990 por Martin Scorsese e protagonizada por Robert de Niro e uns inconmensurables Ray Liotta e Joe Pesci, ata a serie Lost onde, Damon Lindelof e Carlton Cuse, decidiron bautizar o capítulo 16 da terceira tempada deste xeito, coma "One of us" que, por riba, se centra na nosa musa Elizabeth Mitchell, Juliet, pasando por unha fantástica e emotiva canción de Joan Osborne, tamén titulada "One of us". Está canción con evidentes connotacións relixiosas que, lóxicamente, non entrarei a valorar, lanzou definitivamente ao estrellato a esta artista de dulce voz no ano 1996 e convertiuse nun himno para moitas persoas que comparten estas crenzas con Joan, xa que plantexa certas cuestións existenciais a cerca de Deus. Esta singular forma de acercarse ao divino tamén lle acarreu numerosas críticas dos sectores relixiosos máis ariscos por considerar vanal e superflua a forma na que Joan trata a Deus.

A canción foi escrita por Eric Bazilian en 1995 e formaba parte dun disco chamado Relish. Foi nominada a un Grammy en 1995 e acadou definitivamente o número un nas listas estadounidenses (non sei nas norteamericanas porque non teño datos de Canadá) en Marzo de 1996. Ademais foi incorporada por Prince no seu album Emancipation. Aquí vos deixo o vídeo de Joan para que disfrutedes desta fermosa canción e, a continuación, a corresponde letra en inglés por se vos interesa profundizar nos temas filosóficos que se abordan nela.

If God had a name, what would it be
And would you call it to his face
If you were faced with him in all his glory
What would you ask if you had just one question

And yeah yeah God is great yeah yeah God is good
yeah yeah yeah yeah yeah

What if God was one of us
Just a slob like one of us
Just a stranger on the bus
Trying to make his way home

If God had a face what would it look like
And would you want to see
If seeing meant that you would have to believe
In things like heaven and in jesus and the saints and all the prophets

And yeah yeah god is great yeah yeah god is good
yeah yeah yeah yeah yeah

What if God was one of us
Just a slob like one of us
Just a stranger on the bus
Trying to make his way home
He's trying to make his way home
Back up to heaven all alone
Nobody calling on the phone
Except for the pope maybe in rome

And yeah yeah God is great yeah yeah God is good
yeah yeah yeah yeah yeah

What if god was one of us
Just a slob like one of us
Just a stranger on the bus
Trying to make his way home
Just trying to make his way home
Like a holy rolling stone
Back up to heaven all alone
Just trying to make his way home
Nobody calling on the phone
Except for the pope maybe in rome